Perfumy damskie i męskie Chanel

Podawała że urodziła się 1893 roku w Owernii we Francji. W rzeczywistości urodziła się w 1883 roku w Saumur. Jej matka pracowała w domu dla ubogich, w którym urodziła się Gabrielle. Matka zmarła, gdy Gabrielle miała tylko sześć lat, pozostawiając ojca z pięciorgiem dzieci, które natychmiast oddał pod opiekę krewnym.

Przyjęła nazwę Coco podczas krótkiej kariery jako śpiewaczka na koncertach w latach 1905-1908. Była kochanką zamożnego angielskiego przemysłowca. Skorzystała z zasobów patrona, zakładając 1910 roku w Paryżu sklep z kapeluszami. Następne sklepy powstały w miastach Deauville i Biarritz. Mężczyzna pomógł jej znaleźć klientki, a jej proste kapelusze stały się bardzo popularne.

Wkrótce rozszerzyła działalność na couture, wykorzystując jersey, pierwszy raz we francuskim świecie mody. W latach dwudziestych XX wieku jej dom mody znacznie się rozwinął, a jej koszula nadała modowy trend swojemu „chłopięcemu" wyglądowi. Jej zrelaksowana moda, krótkie spódnice i swobodny wygląd kontrastowały z popularnymi gorsetami w poprzednich dekadach. Chanel sama ubierała się w męskie ubrania i zaadaptowała te bardziej wygodne stroje. Nowoczesne kobiety uznały je szybko za wyzwalające.

W 1922 roku Chanel wprowadziła perfumy Chanel nr 5, które stały się i pozostały do dziś bardzo popularne. Były i są dochodowym produktem firmy Chanel. Pierre Wertheimer został jej partnerem w branży perfumeryjnej w 1924 roku, a być może także jej kochankiem. Wertheimer był właścicielem 70% firmy, Coco Chanel otrzymała 10%, a jej przyjaciółka Bader 20%. Wertheimerowie nadal kontrolują firmę perfum eryjną Chanel.

Coco Chanel zaprezentowała swoją charakterystyczną marynarkę sweterkową w 1925 roku a słynną sukienkę „małą czarną" w 1926 roku. Większość jej nowatorskich pomysłów i kreacji utrzymywała się i nie zmieniała się z roku na rok - ani nawet z pokolenia na pokolenie.

Coco Chanel krótko służyła jako pielęgniarka podczas I wojny światowej. Nazistowska okupacja oznaczała, że ​​biznes mody w Paryżu został na kilka lat zamrożony. Romans Chanel w czasie II wojny światowej z oficerem nazistowskim spowodował kilka lat spadku popularności i wygnanie do Szwajcarii. W 1954 roku Jej powrót do Paryża zwrócił jej pierwotną rangę haute couture. Jej naturalne, codzienne ubranie, w tym garnitur Chanel, znów przyciągnęło uwagę. Wprowadziła dla kobiet grochowe kurtki i spodnie dzwony. Pracowała aż do śmierci w 1971 roku. Karl Lagerfeld był głównym projektantem domu mody Chanel od 1983 roku.

Oprócz pracy z modą Chanel projektowała także kostiumy sceniczne do takich sztuk, jak Antigone Cocteau (1923) i Oedipus Rex (1937) oraz kostiumy filmowe do kilku filmów, w tym do La Regle de Jeu Renoira. Katharine Hepburn wystąpiła w musicalu Coco z 1969 roku na Broadwayu w oparciu o życie Coco Chanel.